-
1 illigo
il-ligo, āvī, ātum, āre1) привязывать, связывать (aliquid funibus L; i. manūs post tergum L)juvencis illigata aratra H — плуги, запряжённые бычками2) прикреплять, вделывать ( emblemata in poculis C)3) вводить, вплетать, уснащать ( paeāna in oratipnem C)4) сочетатьomnes lepōres in oratione i. C — вставлять в речь всяческие украшения5) обязывать, связывать ( aliquem pignoribus C)foedere se i. cum aliquo L — взять на себя обязательства по договору с кем-л.6) запутывать, впутывать (illigari bello L; illigatus angustis disputationibus C)7) мешать, задерживать, обременять, отягощать ( illigatus praedā T)i. aliquem veneno T — отравить кого-л -
2 illigo
il-ligo, āvī, ātum, āre (in u. ligo), anbinden, I) im engern Sinne: a) eig.: malos antennasque validis funibus, Liv.: litteras in iaculo, Caes.: aratra iuvencis, Hor.: clitellas oneribus, Liv.: vivos mortuis, Capit.: manus post tergum, Liv.: duabus admotis quadrigis in currus earum distentum illigat Mettium, Liv. – b) übtr.: α) binden = verbindlich machen, an sich ketten, alqm pignoribus, Cic.: alqm conscientiā, Tac.: alqm stupro, Tac.: sociali foedere se cum Romanis, Liv. – β) an gewisse Bedingungen knüpfen, non iis condicionibus illigabitur pax, (rex) ut movere bellum possit, Liv. 33, 12. § 13 H. – II) im weitern Sinne: A) an od. in etw. fügen, anbringen, befestigen, a) eig.: crustas in aureis poculis, Cic. Verr. 4, 54: cymbia argentea aureis crustis, ICt. – b) übtr.: sententiam verbis, Cic.: omnes lepores in oratione, Cic.: paeana in solutam orationem, Cic. – B) mit dem Nbbgr. der gehemmten freien Bewegung = verwickeln, verstricken, a) eig.: se locis impeditis, sich der freien Bewegung berauben, Tac.: illigatus praedā, beladen, Tac. – b) übtr.: alqm lento veneno, unschädlich machen, Tac.: illigari Romano bello, Liv., bello externo, Tac.: sermonibus eiusmodi nolle personas tam graves illigari, Cic.: ita sunt angustis et concisis disputationibus illigati, haben sich verstrickt, verfangen, Cic.: illigatus peste interimor textili, Cic. poët.
-
3 illigo
il-ligo, āvī, ātum, āre (in u. ligo), anbinden, I) im engern Sinne: a) eig.: malos antennasque validis funibus, Liv.: litteras in iaculo, Caes.: aratra iuvencis, Hor.: clitellas oneribus, Liv.: vivos mortuis, Capit.: manus post tergum, Liv.: duabus admotis quadrigis in currus earum distentum illigat Mettium, Liv. – b) übtr.: α) binden = verbindlich machen, an sich ketten, alqm pignoribus, Cic.: alqm conscientiā, Tac.: alqm stupro, Tac.: sociali foedere se cum Romanis, Liv. – β) an gewisse Bedingungen knüpfen, non iis condicionibus illigabitur pax, (rex) ut movere bellum possit, Liv. 33, 12. § 13 H. – II) im weitern Sinne: A) an od. in etw. fügen, anbringen, befestigen, a) eig.: crustas in aureis poculis, Cic. Verr. 4, 54: cymbia argentea aureis crustis, ICt. – b) übtr.: sententiam verbis, Cic.: omnes lepores in oratione, Cic.: paeana in solutam orationem, Cic. – B) mit dem Nbbgr. der gehemmten freien Bewegung = verwickeln, verstricken, a) eig.: se locis impeditis, sich der freien Bewegung berauben, Tac.: illigatus praedā, beladen, Tac. – b) übtr.: alqm lento veneno, unschädlich machen, Tac.: illigari Romano bello, Liv., bello externo, Tac.: sermonibus eiusmodi nolle personas tam graves illigari, Cic.: ita sunt angustis et concisis disputationibus illigati, haben sich verstrickt, verfangen, Cic.: illigatus peste interimor textili, Cic. poët. -
4 illigo
illĭgo ( inl-), āvi, ātum, 1 (in tmesi:I.inque ligatus,
Verg. A. 10, 794), v. a. [in-ligo], to bind on, tie on, to fasten, attach (class.).Lit.A.In gen.:B.emblemata ita scite in aureis poculis illigabat, ut, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 54:litterae in jaculo illigatae,
Caes. B. G. 5, 45, 4:in eo (corpore) influente atque effluente animi divini ambitus illigabant,
Cic. Univ. 13: cum Archimedes lunae, solis, quinque errantium motus in sphaeram illigavit, attached or added to the celestial globe, id. Tusc. 1, 25, 63:in currus distentum illigat Metium,
Liv. 1, 28, 10:juvencis illigata aratra,
Hor. Epod. 1, 25:tauris juga,
id. ib. 3, 11:dolia aedibus,
Dig. 33, 7, 27:illigata tigna tenere,
Caes. B. G. 4, 17, 7:manibus post tergum illigatis,
Liv. 5, 27, 9:faciem laxis vesicis illigant,
Plin. 33, 7, 40, § 122:fel cum elaterio umbilico,
id. 28, 14, 58, § 203.—In partic., with the idea of hinderance to free motion predominating, to fetter, encumber, entangle, impede ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: illaqueo, irretio, implico;II.impedio): inutilis inque ligatus Cedebat clipeoque inimicum hastile trahebat,
Verg. A. 10 794:se impeditis locis,
Tac. A. 13, 40:volucres viscatis illigatae viminibus,
Petr. 109:illigatus praedā,
Tac. A. 3, 21:aliquem veneno,
id. ib. 6, 32.—Trop.A.In gen., to attach, connect, bind:B.(paeon) quam commodissime putatur in solutam orationem illigari,
Cic. Or. 64, 215: orationis genus, in quo [p. 886] omnes verborum illigantur lepores, id. ib. 27, 76:sententiam verbis,
id. de Or. 3, 44, 175:sermonibus ejusmodi personas tam graves illigare,
id. Ac. 2, 2, 6:non iis condicionibus illigabitur pax, ut movere bellum possit,
Liv. 33, 12, 13; 36, 11, 2.—In partic. (acc. to I. B.), to bind, in a good or bad sense; to oblige, to hold bound; to fetter, encumber, entangle, impede:magnis et multis pignoribus M. Lepidum res publica illigatum tenet,
Cic. Phil. 13, 4, 8:familiari amicitia illigati Philippo erant,
Liv. 32, 22, 11:nos praeceptis illigaverunt,
Quint. 5, 13, 60:ut sociali foedere se cum Romanis non illigarent,
Liv. 45, 25, 9; 41, 24, 15:illigari bello,
id. 32, 21, 11:angustis et concisis disputationibus illigati,
Cic. de Or. 2, 14, 61:aliquem conscientiā,
Tac. A. 15, 51:vix illigatum te triformi Pegasus expediet Chimaera,
Hor. C. 1, 27, 23. -
5 inligo
illĭgo ( inl-), āvi, ātum, 1 (in tmesi:I.inque ligatus,
Verg. A. 10, 794), v. a. [in-ligo], to bind on, tie on, to fasten, attach (class.).Lit.A.In gen.:B.emblemata ita scite in aureis poculis illigabat, ut, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 54:litterae in jaculo illigatae,
Caes. B. G. 5, 45, 4:in eo (corpore) influente atque effluente animi divini ambitus illigabant,
Cic. Univ. 13: cum Archimedes lunae, solis, quinque errantium motus in sphaeram illigavit, attached or added to the celestial globe, id. Tusc. 1, 25, 63:in currus distentum illigat Metium,
Liv. 1, 28, 10:juvencis illigata aratra,
Hor. Epod. 1, 25:tauris juga,
id. ib. 3, 11:dolia aedibus,
Dig. 33, 7, 27:illigata tigna tenere,
Caes. B. G. 4, 17, 7:manibus post tergum illigatis,
Liv. 5, 27, 9:faciem laxis vesicis illigant,
Plin. 33, 7, 40, § 122:fel cum elaterio umbilico,
id. 28, 14, 58, § 203.—In partic., with the idea of hinderance to free motion predominating, to fetter, encumber, entangle, impede ( poet. and in post-Aug. prose; syn.: illaqueo, irretio, implico;II.impedio): inutilis inque ligatus Cedebat clipeoque inimicum hastile trahebat,
Verg. A. 10 794:se impeditis locis,
Tac. A. 13, 40:volucres viscatis illigatae viminibus,
Petr. 109:illigatus praedā,
Tac. A. 3, 21:aliquem veneno,
id. ib. 6, 32.—Trop.A.In gen., to attach, connect, bind:B.(paeon) quam commodissime putatur in solutam orationem illigari,
Cic. Or. 64, 215: orationis genus, in quo [p. 886] omnes verborum illigantur lepores, id. ib. 27, 76:sententiam verbis,
id. de Or. 3, 44, 175:sermonibus ejusmodi personas tam graves illigare,
id. Ac. 2, 2, 6:non iis condicionibus illigabitur pax, ut movere bellum possit,
Liv. 33, 12, 13; 36, 11, 2.—In partic. (acc. to I. B.), to bind, in a good or bad sense; to oblige, to hold bound; to fetter, encumber, entangle, impede:magnis et multis pignoribus M. Lepidum res publica illigatum tenet,
Cic. Phil. 13, 4, 8:familiari amicitia illigati Philippo erant,
Liv. 32, 22, 11:nos praeceptis illigaverunt,
Quint. 5, 13, 60:ut sociali foedere se cum Romanis non illigarent,
Liv. 45, 25, 9; 41, 24, 15:illigari bello,
id. 32, 21, 11:angustis et concisis disputationibus illigati,
Cic. de Or. 2, 14, 61:aliquem conscientiā,
Tac. A. 15, 51:vix illigatum te triformi Pegasus expediet Chimaera,
Hor. C. 1, 27, 23.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский